De Mens ontstond in 1992 en bracht dat jaar de debuutsingle Dit is mijn huis uit. Meteen daarna verscheen de cd De Mens, met daarop liedjes als Irene en Jeroen Brouwers (schrijft een boek). Deze cd had succes, net als de volgende, Ik wil meer (1994), waarvan onder meer Lachen en mooi zijn en Zij zit daar en ik zit hier op single verschenen.

In 2001 kwam het album Liefde uit, met de bekende single Ergens onderweg. Twee jaar nadien volgde Blond met de single Kamer in Amsterdam. In 2004 was er het album Akoestisch. Het werd een album met eigenzinnige akoestische versies van onder meer Irene en Dit is mijn huis, maar ook enkele nieuwe liedjes als De dingen en Been.

In 2005 bracht De Mens een nieuwe cd uit onder de naam In het gras, met daarop nummers als Zonder verlangen, Popkwiskampioen en Dampende lijven. De plaat was goed voor een tournee langs verschillende zalen en festivals gedurende 2005 en 2006. In 2005 behaalde De Mens zijn eerste notatie in De Tijdloze 100 met Irene, op plaats 88.

Met In bed met De Mens goot De Mens in de eerste helft van 2007 een groot aantal van hun nummers in een ander jasje: rustiger, met andere (soms verrassende) arrangementen, zoals reggae.

In 2007 bestond De Mens vijftien jaar en verscheen het album Onder de duinen. In 2009 bracht frontman Frank Vander linden zijn eerste soloalbum uit.

Op 19 april 2010 kwam het album Is dit mijn hart? uit, gevolgd door een clubtournee. Hier komt mijn schip, het eerste nummer van het album, was reeds in maart verschenen als single.

In 2015, na de lancering van Nooit genoeg, werd toetsenist David Poltrock lid van De Mens, nadat hij ook al had meegewerkt aan diverse albums en de livetournee ter ere van de twintigste verjaardag van de band.[1]

In 2017 verscheen het album 24 uur. In het voorjaar van 2022 vierde de band haar dertigjarig bestaan met het twaalfde studioalbum Broers.

Bron: Wikipedia